Przejdź do głównej zawartości

no, koniec świata

Czasami do głowy przychodzą słowa, nieświadomie, w natłoku pierwszych skojarzeń.
Zaczęłam  babrać się w swojej pseudofilozofii i nagle w potoku artykułowanych refleksji wymsknęła się - Minerwa.
Nie wiedziałam co zacz, tzn. przeczuwałam, że taka postać istnieje w mitologii, ale skąd ta samolubna ochota, by nadać sobie jej imię. Ono pojawiło sie spontanicznie, a potem, kiedy sprawdziłam symbolikę...no właśnie, postanowiłam to napisać,  nic poza tym, bez wgłębiania się.
Jestem sową, wiecie? Za dnia nie ogarniam, dopiero po zmroku widzę wyraźniej, dziób mi się nie zamyka;)



Dzis widziałam straszny i zarazem piękny film. Najpiękniejszy thriller odkąd pamiętam, najbardziej malowniczy i urzekający dramat człowieka w obliczu rzeczy ostatecznych. Mówi się, że coś porusza w nas strunę, dokładnie tak było. Ten film obudził niespokojna nutę mojej wewnętrznej muzyki.
W dzisiejszej rozmowie z L. (który w odróżnieniu ode mnie - Minerwy kazał nazywać sie LEO;) przyznałam się ze jestem bardzo zalęknioną duszą.  Przyznałam się do rzeczy które L. już wie od lat. Potwierdziłam w jego oczach banalny fakt swojej obsesyjnej melancholii.
Bo co mnie gniecie?...
Wierzę w duszę, ale nie lubię jej. Duch, dusza, bóg są dla mnie tak nienamacalne, dalekie.
To co w zasięgu rąk, mojego umysłu - to dla mnie istnieje. Tego się trzymam, choć wiem, że prawda jest gdzie indziej. Nic co ziemskie mnie nie ukoi, nic co duchowe nie da mi spokoju.


wracajac do filmu. POLECAM!
To jest mocne kino, to jest kino w granicach mojej melancholii i wrażliwości.
Larsie Von Trier - tym razem ci się udało.

Komentarze

  1. To jest chore kino (choroba reżysera), widziałem wszystkie jego filmy, długo leczyłem rany ;)))
    Oczywiście artyzmu nie można mu odmówić, choć niepotrzebnie epatuje kontrowersyjnymi scenami.

    OdpowiedzUsuń
  2. A ja właśnie spodziewałam się "chorego" kina, a tu z niego... nici! Wspaniały, urzekający, trzymający w napięciu do ostatniej sekundy film :)

    OdpowiedzUsuń
  3. esiefloresie, tu brak kontrowersyjnych scen (takich jak np w antychryscie).
    Myślę, że jest dla Larsa nadzieja;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Może odważę się i obejrzę :)

    OdpowiedzUsuń
  5. no jasne Pieprzu, zapomniałam :)

    za dnia stać mnie na coś optymistycznego, jak przyznanie racji;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Już mi tyle osób polecało, muszę obejrzeć...

    OdpowiedzUsuń
  7. dziękuje za odwiedziny:)) wianki robię na podkładzie zakupionym na giełdzie kwiatowej, sama wyplatałam w zeszłym roku wianki z brzozy, takie podkłady można kupić tez na allegro. ozdoby przyklejam klejem na gorąco, ale jeśli nie masz pistoletu, spokojnie wszystko przykleisz klejem wikol,który kupisz niemal wszędzie:) co do filmu nie widziałam ,ale zapewne się skuszę:))pozdrawiam Basia

    OdpowiedzUsuń
  8. tak sobie dreptam po blogu, bo mam chwilkę i zaszłam tu. ostatni mój seans. świeży jeszcze. na początku myślałam, że filmu nie pokocham, późno było, zmęczona byłam... ale następnego dnia... BAM! tak mnie trafiło i nie mogłam przestać o nim myśleć :) piękny!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

....

Lubie koloryzować, zmieniać rzeczywistość według własnego widzimisię, kłamać obrazami, ale bez szkody. Piszę o fotografowaniu, o wysysaniu ze zdjęcia rzeczy, których na nim nie ma , a czuję je...czułam.....więc w sumie nie kłamię... Nie jestem profesjonalistą więc przerabiam, żeby nadrobić to co nieuchwycone, a przeleciało motylem, zagrało delikatnie w duszy. Uwielbiam zdjęcia, które odczuwam, nawet jesli nadano im sztucznie jakis rys  W ogóle podchodzę do zjawisk jak synesteta.  To niesamowite smakować kolory, dotykać dźwięków. Wyczuwac faktury tam gdzie ich, na zdrowy rozum, nie powinno być, wypowiadać czyjeś imię i kolorować jak obrazek. M a g d a le na jo a n n a a g nie s zk a pa t rycja a d a m zamknijcie oczy i spróbujcie napisać swoje imię kolorami:) Jakie jest ? Z rzeczy przypodłogowych i przyściennych... Znalazłam sposób na zaczątki mojej sklerozy, czy też wybujałą wyobraźnię majacą ścisły związek z AGD ;)  Czasami po kilka razy sprawdzam, czy coś wyłączyłam,

młoda kobieta i MOŻE

Jak długo jesteś w stanie wytrzymać samotność? Kiedy jestem sama, fizycznie, jestem wolna - robię co chcę, nie robię czego nie chcę. Jednak dlatego, że nadal żyją we mnie rzeczy zdarzenia ludzie, nie jestem samotna. Bycie samemu jest znośne, to nie to samo, co bycie samotnym. Kiedy jesteś sam, ale nie samotny, jestes w stanie zmierzyć sie z najtrudniejszym. Najtrudniej zaś poznać samego siebie Natasza Caban jest na dobrej drodze

filozofka noworoczna

Witam siebie na polanie myśli!  Ostatnio te myśli nie są  zbyt zuchwałe i odkrywcze.