"Nie ma nic trudniejszego nad miłość" powiedziała Fermina Daza do swojego męża , doktora Urbino. Właśnie, trudniej, jeśli nie wcale, przychodzi mi pisanie o moim małżeństwie niż o macierzyństwie (ale to tak na marginesie;).
Jestem świeżo po seansie 'Miłości w czasach zarazy" , a film postanowiłam obejrzeć, bo książki nie doczytałam do końca. Rozumiem, że klasyka, ale ciężko mi się czyta w takim stylu. Film średniawy, lecz nie o tym chciałam.
Florentino D'ariza czekał na spełnienie swojej miłości 53 lata i 6 miesiecy z hakiem. Doczekał się. Razem z ponad 70-sięcio letnią Ferminą popłynęli...dosłownie i w przenośni.
Wiek był cieniem ich miłości, cieniem nieodłącznym, ale kryjącym się z tyłu i w ich historii nieistotnym. Czytamy, ogladąmy i wzruszamy się ( co poniektórzy;)
Dlaczego obecnie (mam takie wrażenie) starości odmawia się tak wiele. Dlaczego budzi niesmak i szeptania związek np. takiego Łapickiego i jego młodej żony? Dlaczego odmawia się ludziom starym uniesień, pragnień, i nakazuje ich sercom milczeć w imię przyzwoitości? No bo w imię czego?
Granice aprobaty i przyzwolenia na hormonalne i duchowe burze wytyczamy w ramach jędrnego ciała. Tyle razy słyszałam od znajomych - Fuj..z takim zgredem..z taką babcią. Nie piszę tu wyłącznie o seksie, ale o uczuciu także.
Powieść Marqueza ma romantyczna otoczkę, rozwija się, poznajemy życie postaci w całej rozciągłości i nie wzbudza w nas niesmaku scena finalna. Wręcz przeciwnie, przetyka kanaliki łzowe. Ciekawe jakbyśmy sie zachowali przyłapując ad hoc dziadków w łóżku , lub innych kochanków z metrykami na przeciwnych biegunach.
Czy są według was jakieś granice tolerancji?
Ja nie oceniam póki nie poznam, a jeśli nie dane mi jest poznać ...jasne, że powstrzymuje się od opini...
Zostawiam uczucia ich właścicielom. Każdy wie lepiej co czuje, na ile jest to prawdziwe...i przyzwoite?
Jestem świeżo po seansie 'Miłości w czasach zarazy" , a film postanowiłam obejrzeć, bo książki nie doczytałam do końca. Rozumiem, że klasyka, ale ciężko mi się czyta w takim stylu. Film średniawy, lecz nie o tym chciałam.
Florentino D'ariza czekał na spełnienie swojej miłości 53 lata i 6 miesiecy z hakiem. Doczekał się. Razem z ponad 70-sięcio letnią Ferminą popłynęli...dosłownie i w przenośni.
Wiek był cieniem ich miłości, cieniem nieodłącznym, ale kryjącym się z tyłu i w ich historii nieistotnym. Czytamy, ogladąmy i wzruszamy się ( co poniektórzy;)
Dlaczego obecnie (mam takie wrażenie) starości odmawia się tak wiele. Dlaczego budzi niesmak i szeptania związek np. takiego Łapickiego i jego młodej żony? Dlaczego odmawia się ludziom starym uniesień, pragnień, i nakazuje ich sercom milczeć w imię przyzwoitości? No bo w imię czego?
Granice aprobaty i przyzwolenia na hormonalne i duchowe burze wytyczamy w ramach jędrnego ciała. Tyle razy słyszałam od znajomych - Fuj..z takim zgredem..z taką babcią. Nie piszę tu wyłącznie o seksie, ale o uczuciu także.
Powieść Marqueza ma romantyczna otoczkę, rozwija się, poznajemy życie postaci w całej rozciągłości i nie wzbudza w nas niesmaku scena finalna. Wręcz przeciwnie, przetyka kanaliki łzowe. Ciekawe jakbyśmy sie zachowali przyłapując ad hoc dziadków w łóżku , lub innych kochanków z metrykami na przeciwnych biegunach.
Czy są według was jakieś granice tolerancji?
Ja nie oceniam póki nie poznam, a jeśli nie dane mi jest poznać ...jasne, że powstrzymuje się od opini...
Zostawiam uczucia ich właścicielom. Każdy wie lepiej co czuje, na ile jest to prawdziwe...i przyzwoite?
Hej, Ja pierwszy raz tutaj:) Zauważ że nawet Marquez nie pisze o swoich kochankach bez pewnego uprzedzenia. Co i rusz wspomina o ich starczym zapachu, który ich wzajemnie od siebie odrzuca, co nie przeszkadza im się kochać...
OdpowiedzUsuńA społeczeństwem jesteśmy my i jest pewne tabu starości, które tylko my możemy przełamać.
PS. Florentino tak znów na miłość nie czekał, co się naużywał to jego :)
OdpowiedzUsuńStarość jest pojęciem względnym. Moja przyjaciółka urodziła pierwsze dziecko po 30. Mój syn (wtedy 12 letni) na wiadomość, że ciocia i wujek będą mieć bobaska zareagował wręcz wstrząsająco "Fuj! Tacy starzy?". Obecnie, jako 20 latek, rozbraja mnie tekstem "To taki starszy gość" - "A w jakim wieku" - pytam z ciekawością? "28-29 lat". Dla każdego człowieka moment, w którym zaczyna się starość jest inny i zmienia się z wiekiem.
OdpowiedzUsuńNasze pokolenie nie lubi starości, ukrywamy ją skrzętnie w zagraconych pokojach, za zaciągniętymi zasłonami, odmawiamy jej radości i prawa do uczucia. To idzie młodość, młodość!! A młodość maszeruje i sama nie wie kiedy zaczyna się starzeć:)
Evito, racja... Florentino w między czasie zaliczył ponad 600 kobitek, ale duchowo pozostał wierny i ja sie na tej jego duchowości wspieram. Wczuwam się w facetów i próbuje zrozumiec ich podział na sex i love;), które moga ale nie muszą współistnieć.
OdpowiedzUsuńfakt starczego zapaszku jednak zostaje przezwyciężony, wiec jednak amor vincit omnia;))
Tak sobie myślę Pieprzu, gdybysmy zrozumieli 'teorię względności ludzkości' nie byłoby obruszania. Właśnie!
OdpowiedzUsuńAle ludzie tak lubia sobie fajdać łapki cudzymi życiami i wyborami.
Gdyby każdy potrafił obiektywnie spojrzeć i zrozumieć, żę jesteśmy subiektywni;)...
Ja mam inne doświadczenia ( na szczęście nie związane ze mną osobiście) - kobieta około 30 roku życia poślubiła faceta po 50.
OdpowiedzUsuńNawet żyjąca jeszcze matka pana "młodego" ostrzegała ją przed swoim synem - jest zbyt długo starym kawalerem, by zmienić się i dostosować do życia w stadle.
Potem 4 dzieci. Momenty braku zainteresowania nimi. W końcu niedawna śmierć.
Serce.
Wniosek - słuchać tez rozumu - nie polecam związków z "przepaścią generacyjną" w tle.
OdpowiedzUsuńCzyli jednak Antku rozsądek. Porywy serca i związany z nimi wiatr zmian należy okiełznać...hm..niektórym się to udaje innym nie, ale to pewnie kwestia osobowiości, czy tez temperamentu, nastawienia.
OdpowiedzUsuńNie generalizuję tutaj - w życiu niczego nie ma "na pewno", ale dwa razy bym się zastanowił, gdybym miał się związać z kims o WIELE ode mnie starszym.
OdpowiedzUsuńPowiedz mi, Magdo, co byś pomyślała o kimś, kto twierdzi, że "miłość jest dla niego/dla niej najważniejsza w życiu"?
(Odrzuć pierwsze skojarzenia)
Zobaczysz, co Ci wyjdzie...
Moje pierwsze skojarzenie to - Boi sie samotności.
OdpowiedzUsuńMam je odrzucić?
poza tym mam obecnie 1000 mysli na minutę;)
Ostatnio często dotykam starości i sama nie wiem, czy sobie z tym poradzę. A w literaturze, dotyka mnie piękno, w prostocie wyrażania...
OdpowiedzUsuńTen margines jest dla mnie Mami najciekawszy..., wieszzz...:) I mam nadzieję, że kiedyś coś na nim zapiszesz...?
OdpowiedzUsuńA starość? Ooooo...czekam na nią:) Niesie ze sobą klimaty i podróże w głąb siebie, o których pojęcia do tej pory nie miałam! Prostuje to co tak starannie przez większość życia supłamy:) A seks? też jest zupełnie inny! Niekoniecznie idzie w nim o fikołki - raczej o otwartość i świadomość tego czego się chce, pragnie i co można zaoferować. Młodość z tej perspektywy wydaje mi się czasem bezmyślnie zmarnowanym:) choć wiem, że dziś procentuje suma zebranych wówczas doświadczeń.
jako osoba z "przepaścią generacyjną" w życiorysie Bogu dziękuję żem posłuchała swojej dzikiej intuicji i wbrew opinii życzliwych wydała się za chłopa dekadę młodszego;)))))
Trudny temat. I ciężko jednoznacznie się wypowiedzieć. Każdy przypadek jest jakoś tam inny. Ludźmi powodują różnego rodzaju pragnienia, czasem to poszukiwanie nie partnera (również miłosnego) a ojca, opiekuna, mentora. Czasem z adnotacją: majętny, z krótkim terminem ważności.
OdpowiedzUsuńNajłatwiej jest mi się wypowiedzieć w ten sposób, że ja sama miałabym problem ze związkiem z kimś starszym. Pomijając miłość, której nie wykluczam, to jednak ciężko przebrnąć przez codzienność, która wyolbrzymia tą przepaść wiekową. Ciężko jako para pójść na imprezę, planować dziecko, mieć podobną dojrzałość - ta kształtuje się z wiekiem i jestem pewna, że ja mam inną niż mężczyzna 2o lat starszy. Poza tym już ktoś poruszył temat starego kawalera/starej panny, jego/jej dzieci z poprzednich związków... takie związki w pierwszym momencie mogą wydawać się egzotyczne jedynie, bo miłość nie zna metryczki przecież, ale trujące może okazać się to wszystko co wokół tego narosło i narasta przez lata.
fascynujące są takie związki i relacje- starość kontra młodość (...)
OdpowiedzUsuńja uwielbiam przyglądać się starym ludziom; ich gestom, mimice, słuchać tych ich powiedzonek (-co to z lamusa)...
starość nigdy nie była medialna.ale fascynowała od zawsze!
i jeszcze kwestia wyboru pomiędzy "przyzwoita i nieszczęśliwa" czy może "nieprzyzwoita i szczęśliwa"... ja wybieram drugie.
OdpowiedzUsuńnie mam zwyczaju wylegiwać cycków na parapecie, podglądając życie okolicznych sąsiadów. nie zaglądam nikomu do kuchni, sypialni... często słyszę, że jestem egoistką, bo nie interesuję się życiem innych...
OdpowiedzUsuńDzisiejsze czasy raczej nie sprzyjają romantyzmowi...A granice są coraz ciaśniejsze....Kult jędrnego ciała, zdrowa żywność i inne duperele...
OdpowiedzUsuńA na pewno brakuje Tęsknoty...
Dziękuję za wszystkie komentarze!
OdpowiedzUsuńDzieki nim mogę spojrzeć supełnie inaczej i nieraz dużo, dużo głębiej niz za pierwszym podejściem.
Magdo, to takie gadanie tylko. Gdyby ona zaliczyła 600 facetów, nikt nie wspominałby o wierności duchowej. Ot, puszczalska by się mówiło :)
OdpowiedzUsuń