Co w trawie skrzypi...

Można się przyzwyczaić prawie do wszystkiego, prawie, bo gorzej wychodzi przyzwyczajanie do cudzych przyzwyczajeń.   Realne przeszkody napotykamy dopiero wtedy, gdy chcemy zawrócić rzekę kijem, ponieważ najtrudniej jest się odzwyczaić. To jakby zrywać ze swoją drugą naturą lub próbować przedrzeć na druga stronę muru chińskiego za pomocą pilnika.     Choć nieraz pojawia się nieodparta pokusa, by wetknąć komuś brudne skarpetki do gardła, narzucić muszle klozetową jak wieniec na szyję, albo kazać wylizać do cna kubek z zaschniętą kawą, to serio, bardziej boję się sytuacji, kiedy nie będę miała komu tego powiedzieć, wetknąć, czy narzucić. Na szczęście (bardzo abstrakcyjne;) pożycie małżeńskie gwarantuje cała gamę emocji. To poligon gdzie ścierają sie wzajemne przyzwyczajenia i nawyki więc ciągle iskrzy, czasem wybucha. Największym przyzwyczajeniem pozostaje jednak samo małżeństwo.  I used to. egzorcyzmowałam się;)  

Bardzo krótka, bo w tej materii nie przynudzam. Idą sobie święta, choinka odziana, świeczki zapachowe gotowe do odpalenia, gadżety parapetowo-półkowe wygrzebane z czeluści.  Wątek poboczny to okna, podłogi i obcy pod łóżkiem, bo naprawdę strach się bać co tam wyewoluowało.  W tymże grudniu chce mi się przede wszystkim piec, tyle że mam problem, bo piekarnik dogorywa i lubi sobie znienacka gasnąć. Moja nadzieja nie gaśnie, więc jak coś piekę (bardzo rzadko) to klęczę przed nagrzaną szybą z wykałaczką i odliczam do cichego stuk, by ponownie wskrzesić ogień, i tak razy naście.  Cierpliwość to pierwszy stopień do bezglutenowego keksu z suszona śliwką. Przyjemniej posiedzieć przy nagrzanym piecu w kuchni, niż snuć się jak zombie po galerii handlowej i mieć deja vu w każdym sklepie. Taka herbata przytrafiła mi się pewnego ranka.

Usłyszałam niedawno -"Proszę pani,  myślenie ma przeszłość". Zaintrygowało, bo nie do końca wiedziałam z której strony to ugryźć.  Takie 'zen', tzn.  z pozoru nielogiczne a jednak wywala w kosmos  I o to chodzi - by czasem przejść granicę ludzkiego pojęcia, całkowicie się roz-myślić i po prostu być. Myślenie ma przeszłość - jest przeżytkiem, zwodzi na manowce, fałszuje rzeczywistość, ale również myślenie wynika z "zapamiętania", z przywiązania do przeszłych zdarzeń. Czy znacie już miejsce spreparowane w (sł)usznej sprawie  - Spotify - zamierzam odkryć! A poniżej rezultat szperań youtubowych - Willy Moon. Oryginalnie brzmiący chłopaczek z Nowej Zelandii serwujący muzykę z lat 60' w nieco unowocześnionej formie. do miłego!

- Igor, wakacje to jakie miesiące są? -..?..@#%...??..!@.. - no mówiłam ci przecież, że lipiec i sierpień! - aaaaa! - aa! aa!...No i co jest po sierpniu? W jakim miesiącu idziesz do szkoły? - poczekaj, poczeeeekaj... - czekam - po wakacjach, po wakacjach, nooo tak ..hm.... jak to leciało...  - No nie mogę, Igor, przecież powtarzamy w kółko!  - czerw...  - !! @ ?;2! - styyy...  - jeżuuuu!!  - ;/  -  no przecież WRZESIEŃ,! Powtórz! Wrze-sień!  - wrze-sień  - ale Igorek, musisz to zapamiętać, nie ma tak, że ciągle zgadujesz, albo coś.  - no wieeem  - a wiesz od czego się wzięła się nazwa wrzesień? Bo wtedy kwitną,  no? (biorę doniczkę z wrzosem i podkładam mu prawie pod nos;) Jak się nazywa ta roślina? - TUJE!!

Niebywałe, jak pewne filmy podobają się ogromnie od pierwszego spojrzenia i jak mogą zostać uznane za nudne przez innych. Filmować życie (fikcyjnej rodziny) przez 12 lat, to jest COŚ. Fajnie patrzeć na tych samych ludzi (aktorów) skrzykniętych dla kontynuacji wątku, na których czas odciska piętno. Przez ten reżyserski myk powstaje prawie prawdziwa, ale na pewno oryginalna powiastka . Urzekł mnie nie tylko filmowy koncept, ale zgrabnie opowiedziana historia rodzinna, a raczej - chłopięca.  3 godziny wchłonęłam bez mrugnięcia oka i stop klatki.  czy to sie liczy?;P Polecam  Warto  Boyhood.