Przejdź do głównej zawartości

jaśnie oświecony

- Igor, wakacje to jakie miesiące są?
-..?..@#%...??..!@..
- no mówiłam ci przecież, że lipiec i sierpień!
- aaaaa!
- aa! aa!...No i co jest po sierpniu? W jakim miesiącu idziesz do szkoły?
- poczekaj, poczeeeekaj...
- czekam
- po wakacjach, po wakacjach, nooo tak ..hm.... jak to leciało...
 - No nie mogę, Igor, przecież powtarzamy w kółko!
 - czerw...
 - !! @ ?;2!
- styyy...
 - jeżuuuu!!
 - ;/
 -  no przecież WRZESIEŃ,! Powtórz! Wrze-sień!
 - wrze-sień
 - ale Igorek, musisz to zapamiętać, nie ma tak, że ciągle zgadujesz, albo coś.
 - no wieeem
 - a wiesz od czego się wzięła się nazwa wrzesień? Bo wtedy kwitną,  no? (biorę doniczkę z wrzosem i podkładam mu prawie pod nos;) Jak się nazywa ta roślina?
- TUJE!!





Komentarze

  1. Czarny(w)Pieprz10 września 2015 23:52

    tuje to jednak od stycznia do grudnia:-) Wrzesień powinien się nazywać szkolnik, albo tornistrak, albo powrotnik. :-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Magda11 września 2015 00:24

    pomysłowo :-)

    OdpowiedzUsuń
  3. Iluminacja11 września 2015 07:57

    Uśmiałam się, no a czy chłopaki to się na kwiatach znać muszą? Zdjęcie genialne i pokazuje, że inna, ważniejsza wiedza w oświeconej głowie siedzi:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Magda11 września 2015 08:04

      o tak, wiedza pt "co by tu zjeść po chrupkach" ;)

      Usuń
  4. DD11 września 2015 10:07

    Tujnik - też fajnie!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Magda12 września 2015 10:49

      zaczęłam wymyślac alternatywy dla każdego miesiąca:0)

      Usuń
  5. Stardust12 września 2015 03:51

    Namieszaja tym dzieciom w glowach i jeszcze sie uzasadnienia doszukuja:))

    OdpowiedzUsuń
  6. florysztuka15 października 2015 11:38

    tak nauczyć dziecko to sztuka:) mój Kacper ma 11 lat, a do dziś nie umie powiedzieć " ja nie kłamie" zawsze mówi nie kamie:) cokolwiek to znaczy kłamać potrafi:)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

śmierć jest przecinkiem

Dlaczego śmierć nie miałaby być piękna? Jest tak naturalna i powtarzalna. Jest elementem garderoby ciała, dlaczego więc nie zachwycać się nią jak broszką spiętą z istnieniem? Tylko nieprzywiązanie do tzw. życia to umożliwia, albo myślenie o nim (życiu) jak o perpetuum mobile w którym śmierć jest przecinkiem. Śmierć jest jak kwietna łąka pośród pożogi, bo bywa wybawieniem, ale głównie po prostu JEST.  I te refleksje pojawiły się po filmie " Civil war' który ma odzwierciedlać niepokoje zza oceanu dotyczące politycznych rozłamów i rewolucji, ale moją wrażliwość ukierunkował w inne rejony. Otóż bardziej zafascynowały mnie wewnętrzne procesy bohaterów, dziennikarzy którzy rejestrują aparatem trawioną wojną domową rzeczywistość. Dla nich śmierć jest kompanem, z którym się układasz lub wojujesz, a każdy z nich balansuje na tej linie na swój sposób. Bo zycie i śmierć są sobie takie bliskie jak bliźniacze rodzeństwo. Śmiało nazywam wojną cywilną również tą, którą toczymy wewnątrz. Kied...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

karmienie duszy

  Wolę karmić duszę na łonie przyrody niż w świątynnych murach i jest mi z tego powodu niezwykle lekko.  Dokarmianie zwykle odbywa się na aluminiowych rumakach z wiatrem we włosach. Wieki temu popędzalibyśmy pewnie koniki po stepie, dziś sunęliśmy nadwiślańska trasą rowerową z Gorzowa do Okleśnej. Spory odcinek, bo 60 km tam i z powrotem, ale bardzo urokliwy i po płaskim :) W moim przypadku nigdy nie jest od do, bo we krwi mam kluczenie.  Tyle ciekawych miejsc po drodze. Dziwne strachy na wróble i inne ptasiory ubrane w białe kitle, albo pomarańczowe kapoki. Rzeczne zaułki, meandry, brzydkie kaczątka tuż przed transformacją, i te pozytywne kolory słoneczników, kukurydzy i różnej maści ziół. Cudnie!   Kiedy mijaliśmy rowerzystów bijących życiowe rekordy miałam ochotę napisać na asfalcie " Poczuj jak pachnie teraz powietrze". Ale co kto lubi...        
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Rzecz o zaufaniu w połączeniu ( czyli) nie musisz się tego uczyć w szkole, doświadczenie jest nauką powszednią.

Prześlij komentarz
Czytaj więcej