Przejdź do głównej zawartości

najpewniejszą rzeczą w życiu jest ciągła zmiana:)

Chłopaki składają tira z klocków. Mozolna to praca, nie ma co.
Prosta niby układanka, a wymaga skupienia i dostrzeżenia detali w stożkowatym usypisku. Mnóstwo ukrytych elementów, które trzeba znaleźć, by stworzyć całość jak z obrazka.
 Patrzę na nich z ukosa i zastanawiam się czy z tych wszystkich, prawie 365 dni, udało nam się znowu zbudować coś co działa, jest stabilne, cieszy oko i będzie miało ciąg dalszy? Tak - myślę sobie. Wspólnie się udało. Osobiście nawaliłam na pewnych frontach i w pojedynkę dźwigam walizeczkę wyrzutów sumienia, ale to moja dola, nie rzutująca zbytnio na całość.

Patrzę na Igora. Pomijając chwile, kiedy mydło wpadnie mu do oka, albo wyrżnie o podłogę, stwierdzam, że mam naprawdę radosne i szczęśliwe dziecko.
Nie wydaje mi się przecież. Widzę roziskrzone oczy, uśmiech z rzadka schodzący, uprzejmość i serdeczny, dziecięcy gest. Jak tu myśleć cokolwiek innego?
Patrzę na męża (on niech tego nie czyta, bo mógłby się zawstydzić cy cuś;)  i dziękuję bogu za tego człowieka. Kurka, no kłócimy się, nieraz ciskamy w siebie piorunami, szturchamy niewygodnym słowem, bywa... bo ogień i woda..bo życie...bo  bo bo... Nie bez kozery stwierdzam, że to ja najczęściej podpalam lont, ale mieć w drużynie strażaka-stoika, który ma wystarczająco cierpliwości i w porę potrafi przydepnąć syczącą iskrę - to skarb. Przy nim pokornieję.

Gdyby ogarnąć ten rok, to nie wydarzyło się nic wielkiego, a jednak naprodukowało się sporo niepozornego lepiku, który nas wzmocnił.  Wydarzały się proste rzeczy, przemykały uśmiechy, robiły wspólne posiłki, wybrzmiewały rozmowy...co tu dużo pisać.
Powtarzalność, rutyna, niekoniecznie musi pójść na straty, każdy, najzwyklejszy dzień nakładający się na siebie, w jakiś sposób buduje. Nawet w poczuciu, że zalewa was beton rutyny, nie bójcie się odnajdywać  pęcherzyków świeżego powietrza, to może być zwykły-niezwykły buziak :) 
 Nie czuję się ogołocona z rewelacyjnych rzeczy, które mogły się wydarzyć, gdybym tylko.
 Może przyszły rok (jeśli sobie mocno postanowię) będzie bardziej ekscytujący, a na razie wystarczy że chcę,  dalej i z nimi, prostą i jednostajnie dopełniającą się drogą.


tik-tak tik-tak
za wskazówką pomyka szereg pytajników...



troszeczkę jestem zboczona numerologicznie, horoskopowo i tym podobnie;) Jest to zboczenie nie tak skrajne i raczej dyktowane ciekawością

 Co my tu mamy?
2+0+1+3...a to się = 6


2013 rok to numerologiczna „szóstka”, archetypowo ma związek z rodziną, miłością i równowagą. Pod egidą tej wibracji przebiegać będą różne zdarzenia tego roku.
Dla świata to czas zacieśniania różnorakich więzi, zarówno politycznych, jak i społecznych, dążenie do spokoju, opanowania, a także skupienia się na podstawowej komórce, jaką jest rodzina. Poszczególne państwa więcej uwagi będą poświęcały człowiekowi, jego środowisku naturalnemu, sprawom socjalnym, edukacji i sztuce.
Przede wszystkim tendencją tego roku będzie potrzeba osiągnięcia równowagi we wszystkich dziedzinach życia


Wszystkiego najlepszego w nowym roku !!:)

Komentarze

  1. Bardzo trafne spostrzeżenie :-)
    Zmiana jest zawsze pewna :-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Oooo ja się na numerologii w ogóle nie znam, ale cieszy taka pozytywna wibracja 2013-stego :D

    Cudownego nowego roku :D

    OdpowiedzUsuń
  3. ta codzienna rutyna, to przecież także poczucie stabilizacji i równowagi:)
    potrzebne lądowisko, bezpieczna przystań po spontanicznych wybuchach ekscytujących momentów:)
    obyśmy stworzyli z tego solidny fundament pod budowę Nowego Roku:)
    Spełnienia Droga Madziu i wszystkiego czego pragniesz w 2013!!

    OdpowiedzUsuń
  4. To bardzo osobiste podsumowanie...aż mi głupio że to czytałam. Życzę Ci żeby przyniosło Ci to jakieś postępy w dziedzinach życia, takie których potrzebujesz do osiągnięcia szczęścia. Pozdrawiam gorąco!:)

    OdpowiedzUsuń
  5. buziak nowoorczny - musze sobie pomyśleć o tych numerkach, kiedyś mnie fascynowały... później zaczęło co inne :)

    wywal tw wyrzuty, albo wygumkuj :* cmok

    OdpowiedzUsuń
  6. też tak czuję, jak oglądam się wstecz. niby nic, a jednak bardzo dużo fajnej codzienności. i takiej wdzięczności, że jest taka, jaka jest. podobnie mam również w związku, ileż mój mąż ma cierpliwości! ile rzeczy odpuszcza, ignoruje - ale w pozytywnym znaczeniu. wygląda na to, że obie dobrze trafiłyśmy, prawda? no to życzę i Tobie i sobie, żeby 2013 był tak samo dobry, jak 2012. a jak zdecyduje się być odrobinę nawet lepszy... a niech se będzie! ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. napisałaś to tak, że czytając, uśmiechałam się do sztucznego ekranu. niech Ci będzie dalej tak zwyczajnie cudnie ze strażakiem-stoikiem i panem I., co mu mydło w oczy czasem chlupie. jak najwięcej tej codziennej niezwyczajności w 2013!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

....

Lubie koloryzować, zmieniać rzeczywistość według własnego widzimisię, kłamać obrazami, ale bez szkody. Piszę o fotografowaniu, o wysysaniu ze zdjęcia rzeczy, których na nim nie ma , a czuję je...czułam.....więc w sumie nie kłamię... Nie jestem profesjonalistą więc przerabiam, żeby nadrobić to co nieuchwycone, a przeleciało motylem, zagrało delikatnie w duszy. Uwielbiam zdjęcia, które odczuwam, nawet jesli nadano im sztucznie jakis rys  W ogóle podchodzę do zjawisk jak synesteta.  To niesamowite smakować kolory, dotykać dźwięków. Wyczuwac faktury tam gdzie ich, na zdrowy rozum, nie powinno być, wypowiadać czyjeś imię i kolorować jak obrazek. M a g d a le na jo a n n a a g nie s zk a pa t rycja a d a m zamknijcie oczy i spróbujcie napisać swoje imię kolorami:) Jakie jest ? Z rzeczy przypodłogowych i przyściennych... Znalazłam sposób na zaczątki mojej sklerozy, czy też wybujałą wyobraźnię majacą ścisły związek z AGD ;)  Czasami po kilka razy sprawdzam, czy coś wyłączyłam,

młoda kobieta i MOŻE

Jak długo jesteś w stanie wytrzymać samotność? Kiedy jestem sama, fizycznie, jestem wolna - robię co chcę, nie robię czego nie chcę. Jednak dlatego, że nadal żyją we mnie rzeczy zdarzenia ludzie, nie jestem samotna. Bycie samemu jest znośne, to nie to samo, co bycie samotnym. Kiedy jesteś sam, ale nie samotny, jestes w stanie zmierzyć sie z najtrudniejszym. Najtrudniej zaś poznać samego siebie Natasza Caban jest na dobrej drodze

filozofka noworoczna

Witam siebie na polanie myśli!  Ostatnio te myśli nie są  zbyt zuchwałe i odkrywcze.