Przejdź do głównej zawartości

rózne takie story

Dzieki za życzenia urodzinowe, baaardzo !! Uśmiecham sie do Was bananowo i przyjacielsko ;)

Dziś dla odmiany bedą....nooo co?
(tu przeciągam strunę)

?
?


ZDJĘCIA będą  ;D

Upały, upały i po upałach, ale jeszcze przedwczoraj toczyła sie w kuchni walka upałów z wiatrakami..wia-tra-kiem...
Uczucie  jak podczas sztormu na pełnym morzu, prawie;) Za żagle robiły małe wstążeczki podoczepiane do szprych. Wstążeczki były (są) żółte, zdjęcia czarno białe, ale biel złamana adwokatowym kremem czyli jakby okolice żółtego też;)



Kiedy upały sie skończyły, nagle zaczęły się gromadzic chmury. Jak sie juz zeszły gromadnie, to ułozyły w takie obłe kształtki i zaczęły kipieć . W momencie zagotowania spadł deszcz i zagrzmiało od stu piorunów. Siedzieliśmy z synkiem na balkonie wsród tych targających niebo strzał i tak się zapatrywali na nie.

Niebo w rzeczywistości nie miało aż takich kolorów, ale mnie się wydawało, że ma:))
To etap pierwszy- chmur gromadzenia:



Żeby było kolorowiej, berdziej kolorowszo...eeee..berwniej:)) pochwalę sie jeszcze scrapem, czyli papierowo opowiedzianą historyjką.
 Igor z lupą czyli..."ciekawość to pierwszy stopień do.....życia"


a dla zrównania kolorów zimnych i ciepłych, jeszcze Wieżyca Niedzielna zbudowana wspólnymi ręcami :)


Komentarze

  1. Nasz młody jest ZAKOCHANY we wszelkiego typu wiatrakach. Od takich z fotek aż po holenderskie giganty.

    A upał w zeszły piątek niemożliwy. Prawdziwe Kongo!

    pzdr

    OdpowiedzUsuń
  2. jaki upał? :P u nas padało wczoraj he he he

    super fotki, zwłaszcza te chmurzane :) lubie burzę z piorunami i lubie wtedy siedziec sobie bezpiecznie w domku i przysłuchiwać się mocarnej naturze :) aczkolwiek własnie czytam ksiązkę o kobiecie, która przeżyła uderzenie piorunem i juz mi tak wcale nie jest do śmiechu

    OdpowiedzUsuń
  3. O, takie konstrukcje i sprzątanie klocków też przeżywałam swego czasu :D
    Sama uwielbiałam budować, ale ciiii :)

    OdpowiedzUsuń
  4. strasznie mi się podoba to spojrzenie synka na waszą wspólną Wieżyce :)) burze uwielbiam :) wiatraka też używam :)
    pozdrawiam cieplutko

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rzecz o zaufaniu w połączeniu ( czyli) nie musisz się tego uczyć w szkole, doświadczenie jest nauką powszednią.

karmienie duszy

  Wolę karmić duszę na łonie przyrody niż w świątynnych murach i jest mi z tego powodu niezwykle lekko.  Dokarmianie zwykle odbywa się na aluminiowych rumakach z wiatrem we włosach. Wieki temu popędzalibyśmy pewnie koniki po stepie, dziś sunęliśmy nadwiślańska trasą rowerową z Gorzowa do Okleśnej. Spory odcinek, bo 60 km tam i z powrotem, ale bardzo urokliwy i po płaskim :) W moim przypadku nigdy nie jest od do, bo we krwi mam kluczenie.  Tyle ciekawych miejsc po drodze. Dziwne strachy na wróble i inne ptasiory ubrane w białe kitle, albo pomarańczowe kapoki. Rzeczne zaułki, meandry, brzydkie kaczątka tuż przed transformacją, i te pozytywne kolory słoneczników, kukurydzy i różnej maści ziół. Cudnie!   Kiedy mijaliśmy rowerzystów bijących życiowe rekordy miałam ochotę napisać na asfalcie " Poczuj jak pachnie teraz powietrze". Ale co kto lubi...        

odchwaszczanie doraźne, bez widoków dalekosieżnych

Uschło blogowe poletko. Trzeba sie przedzierać przez chaszcze czasu i zapomnianych dni. Tydzień za tygodniem leci ciurkiem, przystaje tylko wtedy kiedy dopada mnie myśl o tej ciągłej zmianie wszechrzeczy, o ustawicznym przekształcaniu krajobrazu życia. Jejku, jaki patos.  Igor sie zpierwszoklasił. Na razie leniwie, bez napinki, aczkolwiek matematykę już uznał za ulubioną, a religie i w-f ulokował na szarym końcu. Szkoła dotychczas nie przysparza kłopotów, co inne tak. Tata mój mizernieje już półtora miesiąca w szpitalu. Ciężka sprawa, właściwie w tych okolicach moje serce najszybciej bije, a sen nie przychodzi na dobranoc. Namacalny obraz przemijania w ciele bliskiego człowieka, który dysponując godzinami bezczynnego czasu  zaczął liczyć myśli i spostrzeżenia (więc jednak czynność istnieje  - kartezjańska) Ostanio przez telefon powiedział mi, że na świecie panuje równowaga. Zgodziłam sie  z nim, ale nie przestudNiowałam tematu. Przestudniować problem znaczy go zgłę...