Przejdź do głównej zawartości

Z serii " Cud, miód i orzeszki" przedstawiam....

Przecudnej urody notes (przepiśnik kulinarny), który wczoraj wręczyła mi przesympatyczna i zdolna szalenie KULKA
Przed chwilą krzątałam się wokół MOJEGO notesu i obfociłam go z dołu, z boku i z podskoku.

Czyż nie jest piekny ?!!!...Ponadto  w moich najulubieńszych kolorach !!

Dwa sprawdzone przepisy kulinarne już mam, ale chyba zakupię wieczne pióro, bo profanować długopisem nie dam rady .
Najchętniej zostawiłabym w spokoju, żeby stał i zdobił, ale chyba jednak zgodnie z przeznaczeniem będzie rejestrował moje życie od kuchni.
Troche mąki mu chyba nie zaszkodzi? :)

Podziwiajta :) ::

Komentarze

  1. Titania yng Nghymru16 maja 2010 05:15

    wspaniały zapiśnik, cudny motyw z ptasiorkiem i pięknie dobrane kolorki! lubie połączenie niebieskiego z brązem :P a i "dżewko" też bajkowe jest! szczęściara z ciebie :P
    pomysł na nieprofanowanie zapiśnika długopisem i uzycie pióra (spraw sobie jakies babskie pióra watermanna :D uwielbiam je!) jest super ale.... ja mam taki zapisnik kuchenny (zwykły zeszyt jednak) w którym przepisy sa pisane piórem (uwielbiam atrament!) ale nie sprawdza mi się, woda, mleko, tłuszcz juz uwieczniły sie licznymi plamami na jego kartkach i atrament niestety sie rozmazał... bo ja zawsze mam swoj zeszyy otwarty pod ręka :) no i zledł tez... wiec moze gelpen? opcja kompromisowa :D

    OdpowiedzUsuń
  2. Titania yng Nghymru16 maja 2010 05:16

    zbledł* korekta
    cos mi się pisownia sypie :-/

    OdpowiedzUsuń
  3. Monika Skrzypek16 maja 2010 06:09

    Wiedziałam, że zrobisz ładniejsze zdjęcia... ;-P
    Owocnego kuchtowania (na efekty chętnie się wproszę czasem:-)) Buziaki!

    OdpowiedzUsuń
  4. Monika Skrzypek16 maja 2010 06:10

    PS. Jakbyś była ciekawa, jak się miewa Twój bluszcz, to całkiem mu dobrze w mojej łazience, choć czuje się nieco porzucony ;-)

    OdpowiedzUsuń
  5. Margarithes16 maja 2010 10:08

    Maniam jak się patrzy, piękny, więc gotuj pysznie i szkoda, że nie nam :(

    OdpowiedzUsuń
  6. malflu17 maja 2010 03:10

    Mrrrr z zazdrości cudniasty a teraz spisuj gotuj i obfocaj :-)

    OdpowiedzUsuń
  7. Anonimowy18 maja 2010 06:10

    fajne grafili, naprawdę świetne kolory!

    OdpowiedzUsuń
  8. mysek19 maja 2010 04:54

    cudowny notes, jesteś szczęściarą, że taki masz !!!! gratuluję

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

....

Lubie koloryzować, zmieniać rzeczywistość według własnego widzimisię, kłamać obrazami, ale bez szkody. Piszę o fotografowaniu, o wysysaniu ze zdjęcia rzeczy, których na nim nie ma , a czuję je...czułam.....więc w sumie nie kłamię... Nie jestem profesjonalistą więc przerabiam, żeby nadrobić to co nieuchwycone, a przeleciało motylem, zagrało delikatnie w duszy. Uwielbiam zdjęcia, które odczuwam, nawet jesli nadano im sztucznie jakis rys  W ogóle podchodzę do zjawisk jak synesteta.  To niesamowite smakować kolory, dotykać dźwięków. Wyczuwac faktury tam gdzie ich, na zdrowy rozum, nie powinno być, wypowiadać czyjeś imię i kolorować jak obrazek. M a g d a le na jo a n n a a g nie s zk a pa t rycja a d a m zamknijcie oczy i spróbujcie napisać swoje imię kolorami:) Jakie jest ? Z rzeczy przypodłogowych i przyściennych... Znalazłam sposób na zaczątki mojej sklerozy, czy też wybujałą wyobraźnię majacą ścisły związek z AGD ;)  Czasami po kilka razy sprawdzam, czy coś wyłączyłam,
17 komentarzy
Czytaj więcej

śmierć jest przecinkiem

Dlaczego śmierć nie miałaby być piękna? Jest tak naturalna i powtarzalna. Jest elementem garderoby ciała, dlaczego więc nie zachwycać się nią jak broszką spiętą z istnieniem? Tylko nieprzywiązanie do tzw. życia to umożliwia, albo myślenie o nim (życiu) jak o perpetuum mobile w którym śmierć jest przecinkiem. Śmierć jest jak kwietna łąka pośród pożogi, bo bywa wybawieniem, ale głównie po prostu JEST.  I te refleksje pojawiły się po filmie " Civil war' który ma odzwierciedlać niepokoje zza oceanu dotyczące politycznych rozłamów i rewolucji, ale moją wrażliwość ukierunkował w inne rejony. Otóż bardziej zafascynowały mnie wewnętrzne procesy bohaterów, dziennikarzy którzy rejestrują aparatem trawioną wojną domową rzeczywistość. Dla nich śmierć jest kompanem, z którym się układasz lub wojujesz, a każdy z nich balansuje na tej linie na swój sposób. Bo zycie i śmierć są sobie takie bliskie jak bliźniacze rodzeństwo. Śmiało nazywam wojną cywilną również tą, którą toczymy wewnątrz. Kied
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

karmienie duszy

  Wolę karmić duszę na łonie przyrody niż w świątynnych murach i jest mi z tego powodu niezwykle lekko.  Dokarmianie zwykle odbywa się na aluminiowych rumakach z wiatrem we włosach. Wieki temu popędzalibyśmy pewnie koniki z krwi i kości, dziś sunęliśmy nadwiślańska trasą rowerową z Gorzowa do Okleśnej. Spory odcinek, bo 60 km tam i z powrotem, ale bardzo urokliwy i po płaskim :) W moim przypadku nigdy nie jest od do, bo we krwi mam kluczenie.  Tyle ciekawych miejsc po drodze. Dziwne strachy na wróble i inne ptasiory ubrane w białe kitle, albo pomarańczowe kapoki. Rzeczne zaułki, meandry, brzydkie kaczątka tuż przed transformacją, i te pozytywne kolory słoneczników, strzelistych  kukurydzy i różnej maści ziół. Cudnie!   Kiedy mijaliśmy rowerzystów bijących życiowe rekordy miałam ochotę napisać na asfalcie " Poczuj jak pachnie teraz powietrze". Ale co kto lubi...        
Prześlij komentarz
Czytaj więcej