Przejdź do głównej zawartości

spojrzenie wstecz

Ostatnio natknęłam sie w sieci na stronę wspominkowo-satyryczną o PRL-u.
Spodobały mi sie plakaty i postanowiłam kilka wkleić dla zabawy.
Wiadomo, twórczość była wtedy podporządkowana dobru narodu, miała właściwosci pragmatyczne i musiała nieść jakoweś przesłanie łatwe do odczytania, nie zakamuflowane itp...
Patrząc na to człowiek sie po prostu śmieje, dobrze, że teraz może w głos i publicznie, kiedyś nie uszłoby mu to płazem...
Ja co prawda niewiele pamiętam  z tych czasów, ale perfumy Pani Walewska ( te ze zdjęcia) owszem, bo je kupiłam mamie na urodziny za pierwsze uzbierane złotówki ( czy może był to krem??) 
Jakkolwiek zabrzmi to perwersyjnie ( dla tych co pamietają), owe czasy miały swój urok, przynajmniej dla mnie jako dziecka. Urok konkretnie tkwił w staniu w kolejkach za kawą, szynka itp..
Pamietam sklepik lokalny z ulicy Prusa, gdzie stało pełno kontenerów po oranżadzie blokujacych przejście i gdzie panie ekspedientki nosiły białe kitle i czepki.
Pamiętam , że było zupełnie inaczej. 

Oto kosmetyczne hity sklepowe!!
Biały jeleń jest najwyraźniej nieśmiertelny, bo używam go obecnie (świetnie dopiera:))
Nie pije bo zbieram na... autosugestię - chili malucha.
My mieliśmy żółtego malucha z rejestracją KTU 8034 (przenigdy jej nie zapomnę)
 Odkupiliśmy go od właściciela lokalnego jarzyniaka, który wybył potem do NRF-u i słuch po nim zaginął.


Tego poniżej nie śmiałabym pamietać, ale musiało dawać kopa mimo niewinnej nazwy:)

duzo za dużo "jabłuszka" rodacy wlewali ... ale co mieli robić, skoro alternatywa była  mało przekonująca ;/
 a tej obywatelce to musiało byc niewygodnie w tym mundurku i na tym traktorze, albo jedzie po
"jabłuszku" i wszystko ja wali (mówiąc dobitnie;)

Nie jeżdzij chłopie na złączu...tym bardziej po "jabłuszku" :
Przyjaciel był tylko jeden i to juz od kołyski  (ja szczęśliwie nie zdążyłam sie z nim tak mocno zakumplować)
 I akcentem czerwonej kokardki dziękuje za uwagę i zapraszam ponownie:)

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

....

Lubie koloryzować, zmieniać rzeczywistość według własnego widzimisię, kłamać obrazami, ale bez szkody. Piszę o fotografowaniu, o wysysaniu ze zdjęcia rzeczy, których na nim nie ma , a czuję je...czułam.....więc w sumie nie kłamię... Nie jestem profesjonalistą więc przerabiam, żeby nadrobić to co nieuchwycone, a przeleciało motylem, zagrało delikatnie w duszy. Uwielbiam zdjęcia, które odczuwam, nawet jesli nadano im sztucznie jakis rys  W ogóle podchodzę do zjawisk jak synesteta.  To niesamowite smakować kolory, dotykać dźwięków. Wyczuwac faktury tam gdzie ich, na zdrowy rozum, nie powinno być, wypowiadać czyjeś imię i kolorować jak obrazek. M a g d a le na jo a n n a a g nie s zk a pa t rycja a d a m zamknijcie oczy i spróbujcie napisać swoje imię kolorami:) Jakie jest ? Z rzeczy przypodłogowych i przyściennych... Znalazłam sposób na zaczątki mojej sklerozy, czy też wybujałą wyobraźnię majacą ścisły związek z AGD ;)  Czasami po kilka razy sprawdzam, czy coś wyłączyłam,

filozofka noworoczna

Witam siebie na polanie myśli!  Ostatnio te myśli nie są  zbyt zuchwałe i odkrywcze. 
Wczoraj miałam niespokojny wieczór z kołtunem niespokojnych myśli. Czuję się przez nie splątana, a przez szczeliny ulatuje siła, energia i spokój. Zaczynam szukać tej siły i spokoju poza sobą i znajduję mentalną sukienkę w kolorze krwi. Znajduję tez splatane gałęzie, drzewa, skały i piach. Czasami, żeby odnaleźć w sobie lepsze miejsce, muszę podążyć czyimś śladem. Ścieżek jest wiele, to może być, zwyczajnie, piosenka. z pozdrowieniami dla wszystkich, którzy czują się podobnie i potrzebują podobnego lekarstwa.