Moją drugą naturą jest poprawianie, nooo, może czwartą z kolei;)
Poprawiam siebie i innych. Tu naprostuję do zasad, tam wyrównam różnice, żeby wszystko było jak należy. Najczęściej poprawiam innych w zaułku własnych mysli, po cichu, co nie zmienia faktu, że zgrzytam zębami słysząc np. "a co tu pisze" "poszłem" "kupywać" "motór".
Poprawiam, choć mnie samej często brakuje języka w gębie, a pojęcia gubią właściwe znaczenie.
W sumie, co tam kulawy polski? Jest i zgrzebny angielski, koślawy chiński, nieczysty francuski...Ludzie i tak SE będą gadać, świata to nie zmieni, języka w gębie nie przybędzie.
Poprawiam życie.
Poprawiam rodziców, że nie powinno się jeść schabowego z ziemniakami, wytykam dokarmianie ciastkami Igora, wypominam błędy wychowawcze Leszka, straszę katastroficznymi konsekwencjami niemycia rąk (okropna maniera matek - niektórych!)....można by mnożyć i sprowadzać do potęgi.
Jestem korektorką rzeczywistości, ale jestem tez krytyczna wobec siebie. Bo tak naprawdę, to sama jestem niepoprawna, bardzo niepoprawna w tym poprawianiu i wielu innych rzeczach...
...albowiem pojawia się pytanie PO CO to wszystko?
PO CO?
Jeśli mam sie czuć przez to lepiej, to ...e e ..wcale sie nie czuje!
Nikt tak naprawdę trwale nie zmienił sie pod wpływem moich persfazji, w tym ja we własnej osobie;(
Może zamiast wołać na puszczy zacznę śpiewać:)
Babcia często śpiewała mi piosenki, a do pamiętnika wpisała
Gdzie słyszysz śpiew tam wchodź, tam dobre serca mają
Źli ludzie, uwierz mi, ci nigdy nie śpiewają
Głos ludzki to najpiękniejszy instrument, a Palestrina jest prawdziwym mistrzem ambient i dziś mi towarzyszy w podróży w odległe, pozaziemskie przestrzenie.
Lubię wieczorem stanąć z lampką wina na balkonie i nadstawić uszu na różne dźwięki.
Ech, ta przestrzeń, ech, ta muzyka
Mój pomost, dystans, trampolina. Nic tak nie uspokaja jak cykady zwiastujące maraton ciepłych nocy i jeszcze i ciągle Wenus na niebie.
Piękna i lśniąca
Poprawiam siebie i innych. Tu naprostuję do zasad, tam wyrównam różnice, żeby wszystko było jak należy. Najczęściej poprawiam innych w zaułku własnych mysli, po cichu, co nie zmienia faktu, że zgrzytam zębami słysząc np. "a co tu pisze" "poszłem" "kupywać" "motór".
Poprawiam, choć mnie samej często brakuje języka w gębie, a pojęcia gubią właściwe znaczenie.
W sumie, co tam kulawy polski? Jest i zgrzebny angielski, koślawy chiński, nieczysty francuski...Ludzie i tak SE będą gadać, świata to nie zmieni, języka w gębie nie przybędzie.
Poprawiam życie.
Poprawiam rodziców, że nie powinno się jeść schabowego z ziemniakami, wytykam dokarmianie ciastkami Igora, wypominam błędy wychowawcze Leszka, straszę katastroficznymi konsekwencjami niemycia rąk (okropna maniera matek - niektórych!)....można by mnożyć i sprowadzać do potęgi.
Jestem korektorką rzeczywistości, ale jestem tez krytyczna wobec siebie. Bo tak naprawdę, to sama jestem niepoprawna, bardzo niepoprawna w tym poprawianiu i wielu innych rzeczach...
...albowiem pojawia się pytanie PO CO to wszystko?
PO CO?
Jeśli mam sie czuć przez to lepiej, to ...e e ..wcale sie nie czuje!
Nikt tak naprawdę trwale nie zmienił sie pod wpływem moich persfazji, w tym ja we własnej osobie;(
Może zamiast wołać na puszczy zacznę śpiewać:)
Babcia często śpiewała mi piosenki, a do pamiętnika wpisała
Gdzie słyszysz śpiew tam wchodź, tam dobre serca mają
Źli ludzie, uwierz mi, ci nigdy nie śpiewają
Głos ludzki to najpiękniejszy instrument, a Palestrina jest prawdziwym mistrzem ambient i dziś mi towarzyszy w podróży w odległe, pozaziemskie przestrzenie.
Lubię wieczorem stanąć z lampką wina na balkonie i nadstawić uszu na różne dźwięki.
Ech, ta przestrzeń, ech, ta muzyka
Mój pomost, dystans, trampolina. Nic tak nie uspokaja jak cykady zwiastujące maraton ciepłych nocy i jeszcze i ciągle Wenus na niebie.
Piękna i lśniąca
No ciekawe co wyjdzie z tego śpiewającego eksperymentu, nie zaszkodzi spróbować. Gdybym tylko uczyła muzyki tez bym zastosowała taką metodę ;P
OdpowiedzUsuńhe he..w moim przypadku może zaszkodzić, jesli ktoś ma wybitnie wrażliwe uszy;)
Usuńdziecko mi np. zabrania wyobraź sobie:)
Jeszcze wrócę do tego tekstu. Jest niesamowicie inspirujący. Jak prawie każdy zresztą:)
OdpowiedzUsuńdzięki Niwejko:)
Usuńkorektorzy nie sa zbyt mile widziani..mam nadzieję ze nie w Twoim wypadku!!pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuńdlatego najczęściej koryguję bezgłośnie - nieznajomych, bo rodzinę mniej oszczędzam;)
Usuńw twoich "tekstach' odnajduję siebie :) bo wiesz, we dwoje ze swoimi pseudo-fobiami tak trochę raźniej jest :P
OdpowiedzUsuńgdybys wiedziała ile mam tych fobii..ho ho..jeszcze tu jakieś przemycę w tekstach, byc może będzie ci jeszcze raźniej;)
UsuńJa też poprawiam, naprawiam, przestawiam i koryguję.
OdpowiedzUsuńJakimś cudem najbliżsi jeszcze nie wyemigrowali na księżyc, ale czasem są bliscy :)
A tekst jak zwykle pięknie napisany.
bo w sumie to takie naturalne, to poprawianie, samo wyłazi z człowieka, a z kobiety nawet częściej;)
Usuńja bym dodała "za często"...to chyba opcja przypisana do płci - dostajemy ją z całym dobrodziejstwem inwentarza. ps. nigdy nie wiem gdzie pisać/odpowiadać żeby dotarło do adresata, więc ponawiam fragment tego, co skrobnęłam u siebie w temacie kina: "kiedy to kino? i co serwujesz? :)" (obiecuję się nieskratkować tym razem ;))
Usuńśpiewaj!
OdpowiedzUsuńwlazł kotek na płotek i mruga...;)
UsuńNasze wpisy faktycznie idealnie się w tym momencie komponują... Sama mam manię poprawiania (pół biedy kiedy chcę poprawiać siebie - gorzej gdy innych).
OdpowiedzUsuńZłapałam się ostatnio na tym, że czego by nie zrobili moi rodzice mam ochotę im powiedzieć, że to się robi inaczej itp. (coś a'la Twój schabowy...). Tak samo w przypadku innych osób. Nawet nie chodzi o to, żebym wypowiadała te swoje sądy, ale o sam fakt, że ciągle pojawiają się w moich myślach. I tak naprawdę mam już dość bycia tą "wszechwiedzącą" osobą, nawet w obrębie mojego własnego umysłu ;)
PS. Podbudowałaś mnie z tym śpiewaniem ;)
Magda, a czy po lampce lub dwóch wina to Ci się czujność na rzeczy do poprawienia u innych wyostrza czy też robisz się bardziej pobłażliwa?
OdpowiedzUsuńjeśli mogę wybierać to wybieram tę drugą możliwość :)))
pozdrówka :)
no jasne, że to drugie, dlatego tak lubię czerwone wytrawne;)
OdpowiedzUsuńŚpiewam ten utwór z chórem :)
OdpowiedzUsuńCoś jest w muzyce, że łączy ludzi.
Świat jest jaki jest, można wkurzać się, poprawiać, a efektu zero...
W razie czego zacznij śpiewać;) powinno przynieść ulgę!