Przejdź do głównej zawartości

no problem?

Bywacie na siebie źli?
Złość piękności szkodzi i w związku z tym widzę u siebie kilka dodatkowych zmarszczek.
 Nieprzyjemne to uczucie bycia złym na samego siebie, ale bywa, bo złość się bierze z bezsilności.
W końcu jednak okazuje się, że nie jesteś taki znowu do bani.
Gdybym była beznadziejna, to by mi nawet przez myśl nie przeszło, że mogę być, bo sądzę, że
 beznadziejność wiąże się z brakiem krytycyzmu i autorefleksji.
Bywa, że popadam w umysłowy stupor.
Myśli lubią oblepiać warstwami jakiś problem w końcu doprowadzając do jego kuriozalnych rozmiarów. Problemy nie przychodzą z zewnątrz, sami je tworzymy, o tak!


 (obrazek z netu)

Weźmy pod lupę naszą obecną sytuację domową i jak się ma na tej płaszczyźnie owa problemotwórczość

Problem nr.1
Przede mną 3 tygodnie kurodomowienia na pełnym etacie. Dopóki nóżka się nie sklei trzeba (trzeba?) wymyślać fajne sposoby spędzania wolnego czasu. Czy istnieje strona - "zabawy dla dzieci ze złamaną nogą", tudzież "matko rusz głową i tyłkiem, by twoje dziecko nie sczezło z nudów"? Zaraz wpisuję hasło w wyszukiwarce, bo zdążyłam zaobserwować jak kilka dni braku aktywności zmienia Igora w pojadającego kanapki niewolnika bajek i komputerowych gier.
podpunkt 1 problemu nr 1.
Szczerze mówiąc, wychodzenie na spacerki z ponad 25-cio kilogramowym balastem wózka i dziecka nie uśmiecha mi się absolutnie, układanie domków z klocków też mi się nie uśmiecha, lepienie z plasteliny tez mnie nie bawi, wyścigi autami też....czyli ogólnie  - nie ma się z czego śmiać.
 Problem nr 2
matko z córko - tyję. Dzisiaj uczepiłam się wyrzutu sumienia i wystrzeliłam na przebieżkę po lesie, co z tego kiedy teraz pisząc bloga sączę piwko. Rączki oprę o biurko, nie zdążą opaść.
P
Problem nr. 3
Dlaczego nie mieszkam na wsi, w parterowym domku z ogrodem, dlaczego nie potrafię dobrze prowadzić samochodu żeby nie wahać się zabrać nas tu i tam. No i dlaczego leniwce zalęgły się tez na starym kontynencie czego jestem przykładem?
problem nr 4
 Dlaczego ględzę, skoro to ja jestem największym problemem?

Te bzdurne i mniej bzdurne myśli rzucają mnie na łóżko z rozwartymi ramionami bezsilności

 z prawie ostatniej chwili:

 -Igorku chciałbyś mieć rodzeństwo?
- tak, chciałbym mieć braciszka
- ojej, ale tato za bardzo nie chce więc jest 1:1, co mam zrobić?
 Igor łapie mnie za ucho i konspiracyjnie szepcze
- powiedz mu że jedziesz na wieś, ale nie jedź, tylko idź do doktora po dziecko

 nie ma problemu
pan doktor się postara ;)

mam wzór do naśladowania, a nie małpuję he he


Komentarze

  1. ja tam nie wiem czy to oglądanie do znudzenia jest w takiej sytuacji az takie złe:) jak już się znudzicie to zapewne znajdziecie nowe pomysły na ten wolny czas:)ale rozumiem Ciebie w stu procentach!! i bardzo Wam współczuje!! a samochodu się nie bój!! im więcej jeździsz tym lepiej jeździsz!!wiem o tym z autopsji!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Basiu - bingo! Żeby się przestać nudzić, trzeba się wpierw zanudzić jednym, a wtedy pojawia się kolejne rozwiazanie, nowa opcja - to prawie jak z odbijaniem się od dna;)

      Usuń
  2. Ja nie jestem nigdy na siebie zła ,
    jestem zła na sytuację, problem
    i staram się go rozwiązać.

    OdpowiedzUsuń
  3. złość - zmora z którą walczę od małego, i myślę sobie, że z wiekiem trzeba się chyba z nią zaprzyjaźnić, ale na dystans. cała reszta o której piszesz(poza planami i życiem rodzicielskim) też nie jest mi obca, dlatego wspieram Cię duchowo i blogowo. namiary na fajne miejsca oficjalnie póki co odpuściłam, ale podrzucę Ci coś na ratunek ;) zabawy i inne takie dla chłopaków. może akurat któraś wpadnie w oko - http://www.allfortheboys.com/

    OdpowiedzUsuń
  4. Zdecydowanie dystans to jest to! Dzieki z góry za wsparcie, dobrze, kiedy przychodzi od osób z którymi odnajdujemy punkty styczne:)

    OdpowiedzUsuń
  5. O widzisz! a ja nie wiedziałam, że jak mężowi się nei chche to wystarczy iść do doktora! tylko mój doktor to kobieta - więc na nowo kłopot :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. spytam Igora jak w takim wypadku należy postąpić;)

      Usuń
  6. Igor lekarstwem na smutek... ma rację, a dziewczynki są boskie - sama wiesz. A wrzesień sprzyja lenistwu, w końcu przemijanie nas do tego tego dopinguje, do lenia

    OdpowiedzUsuń
  7. dziewczynki sa super, wiem
    Proponujesz lenistwo...hmm, rozważę;)

    OdpowiedzUsuń
  8. Ze spokojem! Moje motto życiowe od jakiegoś czasu. Nie ma się co spinać. Czasem rozwiązania różnych problemów pojawiają się same. Będzie dobrze. Igor sam sobie znajdzie zajęcie jak się znudzi bajkami. Gotujcie razem, sprzątajcie, niech też bedzie kurkiem domowym. Albo po prostu bądźcie dla siebie. Wsłuchajcie się w swoje potrzeby i uczucia i będzie dobrze. Wspieram :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. zastosujemy sie do wskazówek (ze tez mi one do głowy nie przyszły, ale od czego są blogowi znajomi:)

      Usuń
  9. A który to Pan Doktor? I czy aby przystojny? Moje dziecko miało gips od stopy do pachwiny w wieku lat 2,5. Co ciekawe on mniej się tym przejmował niz my i zapindalał z tym gipsem wszędzie, nawet z nocnika sie nauczył korzystać taki zagipsowany na sztywno:)
    Jedyny problem to nasza głowa:))))

    OdpowiedzUsuń
  10. Myslę, że Igor miał na mysli jakiegokolwiek, przystojnego;)
    Zdecydowanie dzieci lepiej znoszą i noszą gips, bo problemy im nie w głowie.

    OdpowiedzUsuń
  11. Dziecię inteligentne msza, pomysł z doktorkiem ekstra :)
    Mam nadzieje,że nie oszalałaś jeszcze od wymyślania wspólnych zabaw :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

....

Lubie koloryzować, zmieniać rzeczywistość według własnego widzimisię, kłamać obrazami, ale bez szkody. Piszę o fotografowaniu, o wysysaniu ze zdjęcia rzeczy, których na nim nie ma , a czuję je...czułam.....więc w sumie nie kłamię... Nie jestem profesjonalistą więc przerabiam, żeby nadrobić to co nieuchwycone, a przeleciało motylem, zagrało delikatnie w duszy. Uwielbiam zdjęcia, które odczuwam, nawet jesli nadano im sztucznie jakis rys  W ogóle podchodzę do zjawisk jak synesteta.  To niesamowite smakować kolory, dotykać dźwięków. Wyczuwac faktury tam gdzie ich, na zdrowy rozum, nie powinno być, wypowiadać czyjeś imię i kolorować jak obrazek. M a g d a le na jo a n n a a g nie s zk a pa t rycja a d a m zamknijcie oczy i spróbujcie napisać swoje imię kolorami:) Jakie jest ? Z rzeczy przypodłogowych i przyściennych... Znalazłam sposób na zaczątki mojej sklerozy, czy też wybujałą wyobraźnię majacą ścisły związek z AGD ;)  Czasami po kilka razy sprawdzam, czy coś wyłączyłam,

młoda kobieta i MOŻE

Jak długo jesteś w stanie wytrzymać samotność? Kiedy jestem sama, fizycznie, jestem wolna - robię co chcę, nie robię czego nie chcę. Jednak dlatego, że nadal żyją we mnie rzeczy zdarzenia ludzie, nie jestem samotna. Bycie samemu jest znośne, to nie to samo, co bycie samotnym. Kiedy jesteś sam, ale nie samotny, jestes w stanie zmierzyć sie z najtrudniejszym. Najtrudniej zaś poznać samego siebie Natasza Caban jest na dobrej drodze

filozofka noworoczna

Witam siebie na polanie myśli!  Ostatnio te myśli nie są  zbyt zuchwałe i odkrywcze.