Przejdź do głównej zawartości

wieczór

- Mamusiu, ty mój babosku...
... woła pocieszyciel.

Ten nieświadomy przekręt słowny zastanowił mnie dnia pewnego.
 Czy nie trafia w sedno?
 Słodkie przejęzyczenie na określeni kobiety, która nieporadnie ogarnia rzeczywistość, bliższą i dalszą.
jestem babo-skiem

W pracy staram się BYĆ.

Tak sobie i innym - BĘDĄC - zauważam poprawę w postrzeganiu i akceptowaniu własnego miejsca. Trybiku, bo trybiku, ale nawet mi dobrze w tej machinie firmowych układów. Odnajduję SIEBIE w świecie z którym do końca się nie utożsamiam.
Cierpliwość! Zawsze byłam z nią na bakier, a ostatnio poszerza się granica mojej tolerancji na upierdliwość i roszczeniowość.
Jesteśmy zwykle dla siebie pępkiem świata i ok, niech będzie. Będę przez tę chwilę traktować każdego jakby tym pępkiem był, bo fajnie czasem spojrzeć z perspektywy cudzego, nie swojego pępka :)


Czytelniczo jestem w Indiach.
Jak dobrze, że tylko oczami po tekście, bo uwierzcie, po obecnej lekturze "Lalki w ogniu" Pauliny Wilk, nie dam się tam zaciągnąć za żadne skarby świata.
Czyta się bardzo szybko i interesujaco, ale to o czym się czyta, skutecznie zniecheca do wojaży w tamte strony (przynajmniej mnie)
Autorka prowadzi ścieżkami kraju tak wielkich kontrastów i szokujacych obyczajów, że ręce opadają.
Boże, dziekuje Ci za ubikacje i bieżącą wodę. Kranie, będę cie odtąd systematycznie czyscic proszkiem, wanno, uwielbiam twój kształt. amen.
Jakkolwiek mocna to lektura, tym niemniej fajnym językiem pisana i o dużej wartości merytorycznej. Polecam!


Miłego wieczoru i udanej niedzieli!

Komentarze

  1. Ostatnio mój wykładowca był w Indiach i poświecił całe zajęcia, żeby nam pokazać zdjęcia i je omówić. Wniosek ten sam: unikać Indii :D A tymczasem masa ludzi jest zauroczona tym krajem i chce tam pojechać. Może nie wiedzą jak to naprawdę wygląda.

    OdpowiedzUsuń
  2. albo nie wiedzą, albo lubią ryzyko... albo trafili na inne książki;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Dzisiejszą kąpiel wezmę z większą świadomością :)
    Miłej! :*

    OdpowiedzUsuń
  4. mhmm...miłego, pachnącego pluskania:)

    OdpowiedzUsuń
  5. A ja po lekturze tej książki właśnie chcę tam pojechać, jeszcze bardziej. Ale ja już tak dziwnie mam, że mnie ciągnie tam, gdzie bieda, gdzie wojna, gdzie są duże kontrasty społeczne, gdzie nie ma bieżącej czystej wody, itd. Może dlatego że od dziecka marzyłam o tym, aby robić reportaże o takich miejscach właśnie, a po cichu o tym, aby być korespondentką wojenną, choć osobiście za nic nie chciałabym, aby gdziekolwiek na świecie toczyły się wojny.
    Z drugiej strony, dzięki temu bardziej jeszcze staram się dbać o środowisko, oszczędzać wodę, itd. i przeraża mnie to, jak często my nie zdajemy sobie sprawy jakim dobrodziejstwem jest bieżąca czysta woda w kranie, a jak często lejemy ją bezmyślnie choćby przy myciu zębów.

    OdpowiedzUsuń
  6. Wiem, że musąa się znaleźć ludzie z takim nastawieniem jak Ty czy Paulina i chyba dzięki temu dowiadujemy się więcej, albo na własne oczy albo tylko wertując strony.

    OdpowiedzUsuń
  7. Indie nigdy nie były miejscem które chciałabym zobaczyć. Chętnie jednak zajrzałabym do Chin...

    OdpowiedzUsuń
  8. czyli lektura z bólem brzucha, jak to nazywam :) czasem filmy są z bólem brzucha i właśnie takie zostają w pamięci, jak trochę niewygodne jest to, co się widzi/czyta... czuję się zachęcona do lektury!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

....

Lubie koloryzować, zmieniać rzeczywistość według własnego widzimisię, kłamać obrazami, ale bez szkody. Piszę o fotografowaniu, o wysysaniu ze zdjęcia rzeczy, których na nim nie ma , a czuję je...czułam.....więc w sumie nie kłamię... Nie jestem profesjonalistą więc przerabiam, żeby nadrobić to co nieuchwycone, a przeleciało motylem, zagrało delikatnie w duszy. Uwielbiam zdjęcia, które odczuwam, nawet jesli nadano im sztucznie jakis rys  W ogóle podchodzę do zjawisk jak synesteta.  To niesamowite smakować kolory, dotykać dźwięków. Wyczuwac faktury tam gdzie ich, na zdrowy rozum, nie powinno być, wypowiadać czyjeś imię i kolorować jak obrazek. M a g d a le na jo a n n a a g nie s zk a pa t rycja a d a m zamknijcie oczy i spróbujcie napisać swoje imię kolorami:) Jakie jest ? Z rzeczy przypodłogowych i przyściennych... Znalazłam sposób na zaczątki mojej sklerozy, czy też wybujałą wyobraźnię majacą ścisły związek z AGD ;)  Czasami po kilka razy sprawdzam, czy coś wyłączyłam,

młoda kobieta i MOŻE

Jak długo jesteś w stanie wytrzymać samotność? Kiedy jestem sama, fizycznie, jestem wolna - robię co chcę, nie robię czego nie chcę. Jednak dlatego, że nadal żyją we mnie rzeczy zdarzenia ludzie, nie jestem samotna. Bycie samemu jest znośne, to nie to samo, co bycie samotnym. Kiedy jesteś sam, ale nie samotny, jestes w stanie zmierzyć sie z najtrudniejszym. Najtrudniej zaś poznać samego siebie Natasza Caban jest na dobrej drodze

filozofka noworoczna

Witam siebie na polanie myśli!  Ostatnio te myśli nie są  zbyt zuchwałe i odkrywcze.