Przejdź do głównej zawartości

bajka mydlana


W niedzielę rano siedzę przed kompem i poluję na atrakcje.
 Co by tu zrobić ciekawego, jak czas spedzić?
 Dojadając jajecznicę trafiam na stronę Akademii Indygo.
O! ciekawe, o 11.30 interaktywny pokaz baniek dla maluchów. No i pojechalismy po wrażenia:)
Myślę, że było warto, dla magii koloru, swobodnej atmosfery i dla wibracji dziecięcego śmiechu.

Doświadczenie wsród rówiesników (prawie) to też fajne preludium do przedszkola dla mojego lewka.
Bo Igo to jednak indywidualista, chadzający własnymi ścieżkami kocur i pan sytuacji.
Dobrze, ze poznaje jak działa sie w grupie i jaką frajdę może sprawić wspólna zabawa.
Takie spendy przybliżają i rzucają swiatło na różne rzeczy.
Dowiaduję sie , co drzemie w moim dziecku, co lubi, jak reaguje....

było bajecznie, zresztą sami zobaczcie:)

Komentarze

  1. Ej, czemu nas nie zabraliscie? :-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Kulka, ja wpadłam na to o godzinie 9.00 jedząc śniadanie (jak wspomniałam) i na rachu ciachu się zebralismy. Nie było jak poinformować:)
    jakbym planowała cos takiego z wyprzedzeniem, od razu bym proponowała!

    OdpowiedzUsuń
  3. świetna sprawa dla maluchów. I niesamowite te wielkie banie:P

    OdpowiedzUsuń
  4. Wielu ludzi powtarza często: "Jak to dobrze byłoby znowu być dzieckiem!"... A ja w środku, na całe szczęście, mam nie więcej niż sześć lat i jestem z tego dumna! Choć może to oznaczać dla mnie - w świecie - same problemy.
    Bańki przecudne... Chętnie wskoczyłabym do jednej i odfrunęła w siną dal :P

    Wpadam z rewizytą, dzięki za odwiedziny i pozdrawiam Wiosennie! Będę tutaj zaglądać częściej XD

    OdpowiedzUsuń
  5. bańki są fajne, to moja zabawa z dziecinstwa, pamiętam, ze jako dziecko w gorący letni dzien stałam na balkonie i z mydlanej wody robiłam bańki i puszczałam je w górę... to były fajne zabawy...

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

....

Lubie koloryzować, zmieniać rzeczywistość według własnego widzimisię, kłamać obrazami, ale bez szkody. Piszę o fotografowaniu, o wysysaniu ze zdjęcia rzeczy, których na nim nie ma , a czuję je...czułam.....więc w sumie nie kłamię... Nie jestem profesjonalistą więc przerabiam, żeby nadrobić to co nieuchwycone, a przeleciało motylem, zagrało delikatnie w duszy. Uwielbiam zdjęcia, które odczuwam, nawet jesli nadano im sztucznie jakis rys  W ogóle podchodzę do zjawisk jak synesteta.  To niesamowite smakować kolory, dotykać dźwięków. Wyczuwac faktury tam gdzie ich, na zdrowy rozum, nie powinno być, wypowiadać czyjeś imię i kolorować jak obrazek. M a g d a le na jo a n n a a g nie s zk a pa t rycja a d a m zamknijcie oczy i spróbujcie napisać swoje imię kolorami:) Jakie jest ? Z rzeczy przypodłogowych i przyściennych... Znalazłam sposób na zaczątki mojej sklerozy, czy też wybujałą wyobraźnię majacą ścisły związek z AGD ;)  Czasami po kilka razy sprawdzam, czy coś wyłączyłam,

filozofka noworoczna

Witam siebie na polanie myśli!  Ostatnio te myśli nie są  zbyt zuchwałe i odkrywcze. 
Wczoraj miałam niespokojny wieczór z kołtunem niespokojnych myśli. Czuję się przez nie splątana, a przez szczeliny ulatuje siła, energia i spokój. Zaczynam szukać tej siły i spokoju poza sobą i znajduję mentalną sukienkę w kolorze krwi. Znajduję tez splatane gałęzie, drzewa, skały i piach. Czasami, żeby odnaleźć w sobie lepsze miejsce, muszę podążyć czyimś śladem. Ścieżek jest wiele, to może być, zwyczajnie, piosenka. z pozdrowieniami dla wszystkich, którzy czują się podobnie i potrzebują podobnego lekarstwa.